İslam’ın en değerli varlık olarak kabul ettiği ve saygıya layık gördüğü insan, farklı cinsiyet, ırk, dil, din, köken ve bedenî vasıflarla yaratılmıştır. Hiçbir insan, yaratılıştan getirdiği özelliklerini seçme hakkına sahip değildir. Mutlu ve huzurlu bir yaşam sürmek her insanın arzusu olsa da bazen kişilerin taşıdığı bireysel özellikler, bu huzuru bozan beklenmedik durumlara neden olabilmektedir. Engellilik de bu durumlardan birisidir. Günümüzde farklı engel gruplarında yer alan bireylerin örgün ve yaygın din eğitimleri, okul öncesi eğitimden üniversite sonrasına kadar çeşitli kademedeki okullar ile Kur’an kursları, camiler ve bazı sivil toplum kuruluşları bünyesinde yapılmaktadır. Ancak işitme engelli bireyler için yapılan din eğitimi çalışmaları, diğer engel gruplarındaki bireylerin eğitimlerine kıyasla beklenen düzeyde değildir. Her ne kadar arzu edilen seviyeye ulaşılamamış olunsa da çalışmalarda nitelik ve niceliğin artıyor olması memnuniyet vericidir.
“Türkiye’de İşitme Engellilerin Din Eğitimi” ismi verilen bu çalışmada işitme engellilerin din eğitiminde karşılaşılan güçlükleri belirlemek, güçlüklerin tekrarlanmaması için alandaki eksiklikleri gidermek ve her türlü akademik çalışmaya örnek olmak amaçlanmıştır. Giriş bölümünde araştırmanın konusu, problemi, amacı, önemi, kapsamı, sınırlılıkları, hipotezleri ve yöntemi hakkında bilgiler yer almaktadır. Birinci bölümde kavramsal çerçeve bulunmaktadır. İkinci bölümde işitme engelli bireyler ve eğitimcilerle yapılan görüşmelerden elde edilen bulgular, içerik analizi yöntemi ile değerlendirilmektedir. Üçüncü bölüm öğrenci ve eğitimci görüşlerinden ortaya çıkan sonuçların tartışılması, bulguların genel değerlendirmesinin yapılması ve çözüm önerilerinde bulunulması ile sona ermektedir.